Koronavirüsten ölen anne hemşire, çocuğuna hayat verdi

Koronavirüs nedeniyle ölmek üzere olan anne hemşire, rahminde taşıdığı çocuğuna hayat verdi.

Olay tam da Paskalya Pazar günü gerçekleşti: Bir annenin ölüm dramının kızının doğum mucizesi ile bağlantılı olduğu, İngiliz Hastanesi’nin Müdürü, “Çok karanlık zamanlarda küçük bir ışık ” olarak nitelendirdi.

İngiliz yayın kanalı Channel 4, genel dikkati çabucak çeken bir hikâyenin varlığını öğrendi: 28 yaşındaki genç bir hemşire Koronavirüsten öldü, ancak acil bir sezaryen müdahalesi sayesinde doktorlar, kadının karnında taşıdığı çocuğunu kurtardı ve bildiğimiz kadarıyla bebeğin sağlık durumu iyi.

Adı Mary Agyeiwaa Agyapong bu hemşire, kızını doğurduktan kısa bir süre sonra 12 Nisan – Paskalya Pazarı’nda öldü – ve çocuğun adını annesi gibi Mary koydular.

Her şey Agyapong’un 5 yıldır çalıştığı ve herkes tarafından takdir edildiği Luton ve Dunstable Üniversite Hastanesi’ndeki Bedfordshire (Kuzey Batı Londra) ilçesinde gerçekleşti.

Hastane müdürü David Carter onun için şefkat ve taziye sözleri sarf ederek şöyle dedi :

[…] Kızın hayatta kalmasının “çok karanlık zamanlarda bir ışık” olduğunu belirtti ve ekledi: “Geçen (12 Nisan) Pazar günü hemşirelerimizden Mary Agyeiwaa Agyapong’un ölümünü teyit etmekten büyük bir üzüntü duyuyorum. Mary burada 5 yıl çalıştı ve meslektaşları tarafından çok sevildi ve takdir gördü, harika bir hemşireydi ve hastanemizin neyi temsil ettiğinin bir örneğiydi.” (New York Post’tan)

Bu haberin duygusal etkisi güçlüydü, ama olanlar hakkında bazı şüpheleri engelleyemedi.

Ne oldu?

Channel 4’ün canlandırmasına göre Mary Agyapong’un 5 Nisan’da Covid-19 testi pozitif çıktı ve iki gün sonra hizmet verdiği aynı hastaneye yatırıldı. Zaten gebeliğin üçüncü üç aylık dönemindeydi ve toplanan bilgiler 12 Mart’a kadar çalıştığını kanıtlıyor. Mary virüsü nereden kapmıştı? Hastane bölümünden mi?

Luton and Dunstable Hastanesi, çoğu Avrupa hastanesi gibi Covid’in acil durumuyla mücadele ediyor ve 70 koronavirüs ölümü kaydetti. Hemşire Agyapong, virüsten ölen ilk hastane çalışanıdır. Hizmet verdiği bölüm Covid-19 kırmızı bölgesi oldu, ancak Mary çalışıyorken hastane bölümü henüz karantinada değildi. Hastane, Hemşire’nin temasa geçebileceği hastaların hiçbirinin Covid pozitif olmadığını doğruladı.

Kadının bazı anonim meslektaşları gazetecilere, uzun süredir KKD (maske ve eldiven) eksikliğinden endişe duyduklarını ve bunun kişisel güvenliği etkileyebileceğini söyledi. Bu hastane durumu net bir şekilde inkâr ediyor.

Mary gebeliğin bu kadar ileri bir aşamasında çalışabilir miydi? Bu konu üzerinde durulması gereken başka bir sorudur. Pregnant Then Screwed (kelime anlamı, hamile kalmış ama aldatılmış) adlı Derneği kuran Aktivist Joeli Brearley yasayı kadınlar için zararlı yorumlara karşı hassas hale getiren şu savunmayı açıkladı:

Belirtiler, 28. haftadaki hamile kadının çalışmayı kesebileceği veya korumalı bir ortamda çalışabileceği bir tecrit bölge çizgisi oluşturmayı gerektirmektedir. Mesele şu ki, 28. haftadan önce kesin kurallar yok ve bence bu da yasal açıdan karışıklık yaratıyor. Kılavuz ilkeler daha açık olmalı ve gebelik dönemi ne olursa olsun, kadının hastalarla temas halinde çalışmaması ve evde tam ücretle kalmasına izin verilmelidir. (Channel 4’ten)

Ayrıca bu noktada hastane, Mary’nin hamileliğine uygun görevler aldığını beyan ediyor.

Şimdi ise Paskalya ile çakışan sona geliyoruz. 7 Nisan’da hastaneye yatış gününden bu yana, genç hemşirenin koşulları dalgalanıyordu, bazı anlarda iyileşmeye yakın belirtiler öngörülüyordu. Ancak Pazar günü durum, doktorları bebeği rahimden kurtarmak için acil sezaryen müdahalesi gerçekleştirmeye teşvik etme noktasına kadar kötüleşti. Öyle de oldu; operasyon ile küçük Mary’nin doğumu gerçekleşti. Kendisi iyi ve gözlem altında tutuluyor.

Ne yazık ki, anne öldü. Koca, tüm bu acı verici durumda, kendi kendine tecrit içinde evde kalmak zorunda kaldı. Covid bizi bu yürek parçalayan ayrılmalara asla alıştırmayacak: Birbirine bağlı ve her birinin kaderi için önemli bir anda ayrılan üç varlık. Yeni doğan bebeğin test raporu henüz bilinmemektedir.

 

Hayata gözlerini açmak

Maria kayıtsız kalamayacağımız bir isim. Ancak, mümkünse, bu örtülü yankıyı bir bakış önerisi olarak Meryem Ana’ya atıfta bulunurum. Salgının ortasında, “cellatların” mırıldanması, skandallar arasında dolaşmakla ve her dört köşeye bağırmakla meşgul olanlar, tüm eksiklikleri, hataları, başkalarının davranışlarındaki kusurları, insanlar arasında umutsuzluk ve öfke ekiyorlar. Mary Agyeiwaa Agyapong’un hikâyesi bile, Koronavirüs zamanında skandal arayıcılarına aç olanlar için iyi bir yemek olabilir.

Elbette olayla ilgili soruşturma yapılması gerektiği açıktır. Hatalı bir şey bu annenin hayatını ciddi bir riske sokmuşsa bunu bildirmeniz gerekecektir. Yine de, bu sefil soruşturma ufkunun, kendimizi bu hikâye ile özdeşleştirdiğimizde açılan yaraya cevap vermesi imkânsızdır.

Sınırlamalarımızın çoğu, bu acil durumlarda saldırgan yüzü oldukça karanlık olan bir virüsün kurbanı olabileceğimizin ve hatta yüzeysellik, ihmal veya başkalarının eksikliğiyle ilgili değişkenlerin kurbanları olduğumuzun kanıtlarıyla çarpışmaktadır. Bu adil değil, ama insanidir; haklılığı yoktur, ama meydana gelebilir.

Öyleyse, acı ve neşe içeren, sonsuza dek anne ve kızı kadar yakın olan iki canlıyı ayıran bir dramı nasıl izleyebiliriz? Kayıp acısının dibine gitmek ve aynı zamanda yeni doğmuş bir yaşamda iyilik mucizesini onurlandırmak için doğru kelime nedir? Yok!

Aslında Meryem, Meryem Ana, çok az konuşuyordu. Baktı ve bunu Kelam’ın tefekkürle en iyi tarif edilen şekliyle yaptı. Açıklayıcı Söz’ün bir başkası tarafından, Oğlu tarafından söyleneceğini biliyordu. Biz de yüreğin bu bakış açısını örnek alabiliriz: gerçekliği tam bir haykırış içinde gözlemlemek, bizi dünyanın itirazlarından koparan yaşayan Söz’e ulaşmak.

Söylenecek en basit ve en mantıklı şey, bir annenin ölümü kızının hayatıyla tanıştığında Paskalya’nın olmasıydı, Allah’ın varlığı, insanın sevdiği, ancak istediği gibi kurtaramayacağı her şeye gömülüdür.

 

__________________________________________________________________

 

Kaynak: https://it.aleteia.org/2020/04/16/28-anni-infermiera-incinta-morta-covid-salvata-bambina/