“İşte Annen!” Meryem Ana, Kilisenin Annesi

Bir gün, İSA yola çıkarken, biri koşarak yanına geldi. Önünde diz çöküp O’na, “İyi öğretmenim, sonsuz yaşama kavuşmak için ne yapmalıyım?” diye sordu.

İSA ona, “Bana neden iyi diyorsun?” dedi.

“İyi olan tek biri var, O da Tanrı’dır. O’nun buyruklarını biliyorsun: ‘Adam öldürme, zina etme, hırsızlık yapma, yalan yere tanıklık etme, kimsenin hakkını yeme, annene babana saygı göster.'”

Adam, “Öğretmenim, bunların hepsini gençliğimden beri yerine getiriyorum” dedi.

Ona sevgiyle bakan İSA, “Bir tek eksiğin var” dedi.

“Git neyin varsa sat, parasını yoksullara ver; böylece gökte hazinen olur. Sonra gel, beni izle.”

Bu sözler üzerine adamın yüzü asıldı, üzüntü içinde oradan uzaklaştı. Çünkü çok malı vardı.

İSA çevresine göz gezdirdikten sonra öğrencilerine, “Varlıklı kişilerin Tanrı Egemenliğine girmesi ne güç olacak!” dedi.

Öğrenciler O’nun sözlerine şaştılar. Ama İSA onlara yine, “Çocuklar” dedi,

“Tanrı’nın Egemenliğine girmek ne güçtür! Devenin iğne deliğinden geçmesi, zenginin Tanrı Egemenliğine girmesinden daha kolaydır.”

Öğrenciler büsbütün şaşırmışlardı. Birbirlerine, “Öyleyse kim kurtulabilir?” diyorlardı.

İSA onlara bakarak, “İnsanlar için bu imkânsız, ama Tanrı için değil. Tanrı için her şey mümkün” dedi.