“Güçlü Olan, benim için büyük işler yaptı”  

Meryem kalkıp aceleyle dağlık bölgeye, Yahuda oymağının bir kentine gitti. Zekeriya’nın evine girerek Elizabet’i selamladı.

Elizabet Meryem’in selamını duyunca rahmindeki çocuk hopladı. Kutsal Ruh’la dolan Elizabet, yüksek sesle şöyle dedi: “Kadınlar arasında kutsanmış bulunuyorsun, rahminin ürünü de kutsanmıştır!

Nasıl oldu da Rabbimin annesi yanıma geldi?

Bak, selamının sesi kulaklarıma eriştiği an, çocuk rahmimde sevinçle hopladı.

İman eden kadına ne mutlu! Çünkü Rab’bin ona söylediği sözler gerçekleşecektir.”

Meryem de şöyle dedi:

“Canım Rab’bi yüceltir; ruhum,

Kurtarıcım Tanrı sayesinde sevinçle coşar.

Çünkü O, sıradan biri olan kuluyla ilgilendi.

İşte, bundan böyle tüm kuşaklar beni mutlu sayacak.

Çünkü güçlü Olan,

Benim için büyük işler yaptı.

O’nun adı kutsaldır.

Kuşaktan kuşağa kendisinden korkanlara merhamet eder.

Eliyle güçlü işler yaptı; kibirlileri yüreklerindeki kuruntularla darmadağın etti.

Hükümdarları tahtlarından indirdi, sıradan insanları yükseltti.

Aç olanları iyiliklerle doyurdu,

Zenginleri ise elleri boş çevirdi.

Atalarımıza söz verdiği gibi.

İbrahim’e ve onun soyuna sonsuza dek merhamet etmeyi unutmayarak kulu İsrail’in yardımına yetişti.”

Meryem, üç ay kadar Elizabet’in yanında kaldı, sonra kendi evine döndü.