“Rab’bin Ruhu üzerimdedir”

Aziz Luka Tarafından Yazılan MESİH İSA’NIN INCILI’nden Sözler 4,16-30

Bir gün İSA, büyümüş olduğu yer olan Nasıra’ya geldiğinde her zaman yaptığı gibi Sept günü havraya gitti.
Kutsal Yazılardan okumak üzere ayağa kalkınca O’na Yeşaya peygamberin kitabı verildi. Kitabı açarakşu sözlerin yazılı olduğu yeri buldu:
“Rab’bin Ruhu benim üzerimdedir. Çünkü O beni, müjdeyi yoksullara iletmek için meshetti. Tutsaklara serbest bırakılacaklarını, körlere gözlerinin açılacağını duyurmak için, ezilenleri özgürlüğe kavuşturmak ve Rab’bin lütuf yılını ilan etmek için beni gönderdi.”
Sonra kitabı kapattı, görevliye geri verip oturdu. Havradakilerin hepsi gözlerini O’na dikmiş bakıyorlardı.
İSA söz alıp onlara,
“Dinlediğiniz bu Yazı bugün yerine gelmiştir” dedi.
Herkes İSA’yı övüyor, ağzından çıkan lütufkâr sözlere hayran kalıyordu. “Yusuf’un oğlu değil mi bu?” diyorlardı.
İSA onlara şöyle dedi:
“Kuşkusuz bana şu deyimi hatırlatacaksınız: ‘Ey hekim, önce kendini iyileştir! Kefernahum’da yaptıklarını duyduk. Aynısını burada, kendi memleketinde de yap.'”
“Size doğrusunu söyleyeyim” diye devam etti İSA,
“hiçbir peygamber kendi memleketinde iyi karşılanmaz. Yine size gerçeği söyleyeyim, gökyüzünün üç yıl altı ay kapalı kaldığı, tüm ülkede korkunç bir kıtlığın baş gösterdiği İlyas’ın zamanında İsrail’de çok sayıda dul kadın vardı. İlyas bunlardan hiçbirine gönderilmediği halde, Sayda diyarının Sarafat kentinde bulunan dul bir kadına gönderildi. Elişa peygamberin zamanında İsrail’de çok sayıda cüzamlı vardı. Bunlardan hiçbiri iyileştirilmediği halde, Suriyeli Naman iyileştirildi.”
Havradakilerin hepsi, bu sözleri duyunca öfkeden kudurdular.
Ayağa kalkıp İSA’yı kentin dışına sürdüler. O’nu uçurumdan aşağı atmak için kentin kurulduğu tepenin yamacına götürdüler.
Ama İSA onların arasından geçerek oradan uzaklaştı.