Kül Çarşambası : Kefaret Zamanı
Aziz Papa II. Jean Paul, (1980 yılı 20 Şubat vaazında) Kül Çarşambası vaazında “kefaret” kavramından bahsetmişti. Aziz Papa’nın vaazı, dünyadaki göreliliği ve buna rağmen duyduğumuz kırılganlığı sorgulamamızı sağlıyor.
Tanrı sevgisinden kaynaklanan kefaret, incinme, feragat kavramını gençlerin daha iyi anlayabilmesi için dünyeviliği en iyi hatırladığımız Kül Çarşambası önemli bir doruk noktası olabilir.
Külleniriz, çünkü dünyadaki varlığımızın toz olup gideceğini somut bir şekilde görmüş oluruz. Peki “topraktan, toza dönecek olan insan” olarak Karem döneminin önemini nasıl kavrayabiliriz?
İşte bu noktada varlığımızla edindiğimiz kişisel bağımlılıklar sınavımız olacaktır. Bir maddeye, insana ya da davranışa duyduğumuz bağımlılıklardan kurtulmak için Karem dönemini deneyimleyebiliriz.
Bizi vazgeçemediğimiz, yoksunluk hissettiğimizde sinirlendiğimiz bağımlılıklardan kurtaracak olan kefareti ödemek için hazır mıyız? Pohpohlanma arzusundan, kibirimizden, düşüncelerimizle sürüklendiğimiz günahlarımızdan ve bizi dünyasal arzularla ayartmak için her zaman hazır olan şeytanın vesveselerinden vazgeçebilir miyiz?
Düşmanımıza dua edebilir miyiz? Bize kötülük edenlere, hoşumuza gitmeyenlere, Allah’ın yüz çevirdiklerine dua edebilir miyiz? Belki de bazılarımız için en büyük kefaret bu dualar olacak, imamınızı derinleştirmemizi sağlayacaktır.
Alçakgönüllülükle diz çöküp dua edebiliyor muyuz? Üzerimizdeki parlak giysilerden daha değerli olan temiz kalbimizi Rab’be samimiyetle açabiliyor muyuz?
Bu Karem döneminde, Allah’tan yardım isteyip, zayıf yönlerimizi güçlendirmesi için dua edebiliriz. Yuhanna 15.5’teki gibi “Bensiz hiç bir şey yapamazsınız” Evet O’ndan yardım istemezsek başaramayız. Çünkü zayıf irademizi O’nun bedeniyle güçlendirirken, damarlarımızla birleştirdiğimiz O’nun kanıyla gerçek yaşama dirilebiliriz.
Kendi bencilliğimizden sıyrılmamız için “Diriliş” öncesi fırsat günleri olan Karem dönemini değerlendirebiliriz. Bu kez kendimiz için değil, başkaları için dua edelim. Her zaman başkaları için, yanında dua eden imanlı için dua edene ne mutlu! Ama etmeyen de neden artık bu kararı vermesin?
Arınma ve yenilenmek için, kalplerimizi yumuşatacak dualarla ellerimizi açalım. Allah’ın ellerimize dokunuşunu hissedelim. Gözlerimizden taşan sevgi damlalarıyla yüzümüz aydınlansın.
Sadece kendimiz için değil, bütün her şey için dua edelim.
Rab’bin hayatımıza dokunan varlığı için,
Dünyadaki savaşların son bulması için,
Ölüme yaklaşan ve acı çekenler için,
Yaşlıların kendilerini yalnız hissetmemeleri için,
Hastaların, kendisine dua edilmeyenlerin duacısı olmak için,
Allah’a yalvaran iyi niyetli insanların dualarının kabul olması için,
Sokakta kalan insanlar, hayvanlar ve acı çeken ruhlar için,
Ailemiz ve kendimiz için,
Allah’tan uzaklaşan, içinde nifak tohumları yetişenler için,
Soğukta üşüyen, yoklukta karnı doymayanlar için,
Şimdi ve daima Allah’a ihtiyacı olanlar için,
Kötü niyetli insanların içine iyilik dolması için,
Yalnız olanların Allah sevgisini hissedebilmeli, sevgiyle dolabilmeleri için,
Allah’a daha da yakın olabilmemiz için
DUA EDELİM, DUA EDELİM, DUA EDELİM.