“Harikalar görmedikçe iman etmeyeceksiniz” Yuhanna 4,48

O günlerden biri İSA Samiriye’den ayrılıp Celile’ye gitti. İSA’nın kendisi, bir peygamberin kendi memleketinde saygı görmediğine tanıklık etmişti. Celile’ye geldiği zaman Celileliler O’nu iyi karşıladılar. Çünkü onlar da bayram için gitmişler ve bayramda O’nun Yeruşalim’de yaptığı her şeyi görmüşlerdi. İSA yine, suyu şaraba çevirdiği Celile’nin Kana köyüne geldi. Orada saraya bağlı bir memur vardı. Oğlu Kefernahum’da hastaydı. Adam, İSA’nın Yahudiye’den Celile’ye geldiğini işitince yanına gitti, ölmek üzere olan oğlunu gelip iyileştirmesi için O’na yalvardı. O zaman İSA adama, “Sizler, belirtiler ve harikalar görmedikçe iman etmeyeceksiniz” dedi. Saray memuru İSA’ya, “Efendim, çocuğum ölmeden önce yetiş!” dedi.

İSA, “Git, oğlun yaşayacak” dedi. Adam İSA’nın söylediği söze iman ederek gitti. Daha yoldayken köleleri onu karşılayıp oğlunun yaşamakta olduğunu bildirdiler. Adam onlara, oğlunun iyileşmeye başladığı saati sordu. “Dün öğle üstü saat birde ateşi düştü” dediler. Baba bunun, İSA’nın, “Oğlun yaşayacak” dediği saat olduğunu anladı. Kendisi ve bütün ev halkı iman etti. Bu, İSA’nın Yahudiye’den Celile’ye gelişinde yaptığı ikinci mucizeydi.