“MESİH İSA beni kendine kazandı” Filimon 3,12

Bir gün İSA Zeytin dağına gitti. Ertesi sabah erkenden yine tapınağa döndü. Bütün halk O’nun yanına geliyordu. O da oturup onlara ders vermeye başladı. Din bilginleri ve Ferisiler, zina ederken yakalanmış bir kadın getirdiler. Kadını orta yere çıkararak İSA’ya, “Öğretmen, bu kadın tam zina ederken yakalandı” dediler. “Musa, Yasa’da bize böyle kadınların taşlanmasını buyurdu, sen ne dersin?”

Bunları İSA’yı sınamak amacıyla söylüyorlardı; O’nu suçlayabilmek için bir neden arıyorlardı. İSA eğilmiş, parmağıyla toprağa yazı yazıyordu. Durmadan aynı soruyu sormaları üzerine doğruldu ve,

“Aranızda günahsız olan, ona ilk taşı atsın!” dedi.

Sonra yine eğildi, toprağa yazmaya koyuldu. Bunu işittikleri zaman, başta yaşlılar olmak üzere, birer birer dışarı çıkıp İSA’yı yalnız bıraktılar. Kadın ise orta yerde duruyordu.

İSA doğrulup ona,

“Kadın, nerede onlar? Hiçbiri seni yargılamadı mı?” diye sordu. Kadın, “Hiçbiri, efendim” dedi.

İSA,

“Ben de seni yargılamıyorum” dedi.

“Git, artık bundan sonra günah işleme!”