“Ben ve Baba biriz” Yuhanna 10,30

Yeruşalim’de tapınağın açılışını anma bayramı kutlanıyordu. Mevsim kıştı. İSA tapınağın avlusunda, Süleyman’ın Eyvanında yürüyordu. Yahudiler O’nun çevresini sararak, “Bizi daha ne kadar zaman kuşkuda bırakacaksın?” dediler. “Eğer MESİH isen, bize açıkça söyle.”

İSA onlara şu karşılığı verdi:

“Size söyledim, ama iman etmiyorsunuz. Babamın adıyla yaptığım işler bana tanıklık ediyor. Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü benim koyunlarımdan değilsiniz. Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler. Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz. Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba’nın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez. Ben ve Baba biriz” dedi.