Rab, sen çağırdın beni.

Sen, Rab, beni babamın böğründen çektin, beni annemin karnında şekillendirdin, çıplak bir çocuk olarak beni dünyaya getirdin. Çünkü doğamızın yasaları sürekli olarak yargılarına boyun eğerler. Kutsal Ruh’un kutsaması ile sen, bir insanın iradesi veya etin arzusu ile değil de, sözle anlatılmaz lütfunla yaradılışımı ve varoluşumu görevlendirdin. Doğamızın yasalarını aşan bir hazırlıkla doğuşumu hazırladın, beni evlat edinerek dünyaya getirdin. Kutsal ve lekesiz Kilise’nin üyeleri arasına beni yazdırdın.

Sen beni tinsel sütle besledin, tanrısal sözlerinin sütü ile. Allah’ımız kutsal tek doğumlu İsa Mesih, vücudunun sağlam besini ile yetiştirdin ve dünyanın kurtuluşu için serptiği canlandırıcı kanının tanrısal kasesi ile sarhoş ettin.Tüm bunlar Rab, bizi sevmiş olduğun için ve yerimize, kurtuluşumuz için kurban olarak sevgili tek doğumlu Oğlunu seçtiğin ve O’nun da kendiliğinden kabul ettiği için, hiç karşı koymadan, aksine suçsuz bir kuzu gibi kurbana tahsis edilmiş biri olarak kendiliğinden ölüme doğru ilerledi. Çünkü, Allah olduğundan insan oldu ve kendi iradesiyle ölüme boyun eğdi. “Ölüme, çarmıh üzerinde ölüme bile boyun eğip kendini alçalttı” (Flp . 2, 8).Böylece, ey Allah’ım olan Mesih, beni, yolunu şaşırmış kuzucuğu, omuzlarına almak ve yeşil meralarda beni otlatmak ve çobanlarının aracılığı ile beni doğru öğretinin suyu ile beslemek için kendini alçalttın. Ve çobanların senin tarafından beslenildikten sonra seçkin ve soylu sürünü otlatabildiler.

Şimdi de, ey Rab, rahibinin aracılığı ile imanlılara hizmet etmem için beni çağırdın. Bunu hangi amaçla yaptığını bilmiyorum, salt sen bilirsin. Yine de Rab, beni ağır suçlara iten günahlarımın yükünü hafiflet; aklımı ve kalbimi arındır; parlak bir lamba gibi beni doğru yolda yönet, ağzımı açtığımda bana açık bir söz ver; Ruhu’nun ateşli dili sayesinde bana anlaşılır ve hızlı bir konuşma armağan et ve varlığınla daima bana yardımcı ol.

YUHANNA (ŞAM’LI) (675-749)