Allah merhametli ve şevkatlidir.

“Bana bütün yüreğinizle dönün” (Yoe. 2, 12) ve ruhunuzun tövbesini oruç tutarak, ağlayarak ve göğsünüzü yumruklayarak gösterin ki, şimdi oruç tuttuğunuzda sonradan doymuş olasınız; şimdi ağlayıp sonradan gülesiniz; göğsünüzü şimdi dövüp sonradan teselli olasınız. Acı ve üzücü durumlarda giysileri yırtmak bir adettir. İncil’e göre, Başkahin öyle yaptı, Kurtarıcımız Rabbe karşı yöneltilen suçlamayı daha da ağırlaştırmak için; ve küfür duyduklarında Pavlus ve Barnaba da aynı şeyi yaptılar. Yoel ise şöyle der: “Esvabınızı değil yüreğinizi yırtın, ve Tanrınız Rabbe dönün; çünkü o lütfeder ve çok acır, geç öfkelenir ve inayeti çoktur” (Yoe. 2, 13).

O halde Tanrınız Rabbe dönün. Yaptığınız kötülükten dolayı O’ndan uzaklaşmıştınız; oysa, suçlarınız ağır bile olsa, affe dilemeyeceksiniz diye umutsuzluğa kapılmayın. Çünkü ne denli ağır olsalar, sonsuz merhamet hepsini silecektir. Nitekim Rab iyi ve affedicidir. Günahkarın ölümünü değil, tövbe etmesini istiyor. Sabırlıdır, acıma duygusu ile doludur. İnsanların sabırsızlığını izlemiyor, aksine uzun süre dönmemizi bekliyor. Rab “lütfeder ve çok acır, geç öfkelenir ve inayeti çoktur ve beladan ötürü nadim olur. Kim bilir, belki döner, değişir…” (Yoe. 2, 13-14).

Affetmeye ve günahlarımız yüzünden hazırladığı mahkumiyet kararından vazgeçmeye tümden hazırdır. Şayet biz kötülüklerimizden pişmanlık duyarsak, O da aldığı ceza kararından ve bize kötülük yapma tehdidinden pişman olacaktır. Biz yaşam şeklimizi değiştirirsek O da öngördüğü karardan vazgeçecektir. Bize kötülük yapmakla tehdit ettiğini söylediğimizde, hiç kuşkusuz ahlaksal bir kötülükten söz etmiyor, suç işleyenin hakettiği bir cezayı kastediyoruz.

Yoel, Tanrı’nın tövbe edene gösterdiği merhameti vurguladıktan sonra, bunu da ekliyor: “Kim bilir? belki döner de nadim olur” (Yoe. 2, 13-14). Peygamber şunu demek istiyor: Ben görevimi yerine getiriyorum, sizleri tövbe etmeğe çağırıyorum. Çünkü biliyorum ki, Davut’un duasından da anlaşıldığı gibi, Tanrı pek çok merhametlidir: “Ey Tanrım, sevginle acı bana! Sonsuz merhametinle günahlarımı affet” (Mez. 50, 1-3). Oysa Tanrı bilgisinin ve biliminin zenginliğini, derinlemesine bilemeyeceğimize göre – Peygamber Yoel’in düşüncesidir bu doğrulamamı yumuşatıyorum ve tahmin etmek yerine bir dilekle. “Kimbilir” derken bunun olanaksız, en azından bilinmesi zor olduğu anlatılmaktadır.
Allahımız Rab için ekmek takdimesi (Yoe. 2, 14), tümcesini şu şekilde yorumluyoruz: Rab bizleri takdis edip günahlarımızı affettikten sonra, biz Tanrı’ya adaklarımızı sunabiliriz.

HİYERONİMUS (345-420)