Sevgili kardeşlerim, şefkatinizden ve dinsel tapınma duygularınızdan memnunum.

Tanrı’nın tüm Kilisesi ayrı aşama sıralarına göre düzenlenmiştir, öyle ki kutsal gövdenin tümü çeşitli uzuvlardan oluşabilsin. Fakat Havari’nin dediği gibi, hepimiz Mesih’te biriz (Gal. 3, 28). Görevlerin ayrılması her kısmın, ne denli ufak olursa olsun, başa bağlı olmasını engellemiyor. Demek ki, sevgili kardeşlerim, inancın ve vaftizin birliği sayesinde aramızda ortak bir saygınlığa dayanan ayrılmaz bir birleşme vardır. Bunu havari Petrus doğruluyor: “O sizi diri taşlar olarak ruhsal bir konutun yapımında kullansın. Böylelikle, İsa Mesih aracılığıyla Tanrı’nın beğenisini kazanan ruhsal kurbanlar sunmak üzere kutsal bir kahinler topluluğu olursunuz” (I. Pe. 2, 5) ve daha sonra: “Ama siz seçilmiş bir soy, Kral’ın kahinleri, kutsal bir ulus, Tanrı’nın öz halkısınız” (I. Pe. 2, 9).

Mesih’te tüm yeniden doğmuş olanlar haç işareti sayesinde krallara uygun bir saygınlık kazanırlar. Kutsal Ruh’un meshi ile de, daha sonra, kahinliğe kutsanırlar. Demek ki görevimizin özelliği olan yalnızca o hizmet yoktur. Çünkü tüm Hıristiyanlar, onların kral soyuna ve kahinlik görevine katılmalarını sağlayan tinsel ve doğa ötesi bir karizmayı taşırlar. Tanrı’ya başeğen bir ruhun, bedenini yönetmesi krallığa özgü bir işlev değil midir? Rabbe arı bir vicdanı kutsamak ve yüreğin sunağında tapınmamızın lekesiz adaklarını sunmak bir rahiplik görevi değil midir? Tanrı’ya şükürler olsun, bu görevler herkes için ortaktır. Fakat sizin de, kendi tarafınızdan, atanmamızın günü için kişisel bir şerefinizmiş gibi sevinç duymanız aziz ve takdir edilecek bir davranıştır. Böylece Kilise’nin tümü Papalık saygınlığının kutsal niteliğinin tek olduğunu kabul etmiş olur ve bu Papalık saygınlığı, kutsallaştırıcı mesh ile hiç kuşkusuz aşama sırasının en üst kademlerinde daha büyük bir bollukla yansır, fakat sayılı bir ölçüde daha alt olanlara da iner.

Sevgili kardeşlerim, o halde herkesin bu Papalığımızla bir olması sevincin büyük nedenidir. Fakat, zavallı kişiliğimizle yetinmeyip, ermiş Havari Petrus’un yüceliğine değer verirseniz sevincimiz daha gerçek ve daha büyük olacaktır.
O halde, bu saygıdeğer günde, karizmaların kaynağına yakın bulunan ve onunla dolan, nerdeyse içinde boğulan kişi özellikle kutlansın. Bunun içindir ki birçok ayrıcalık yalnızca kişiliğine aitti; ve öte yandan, onda bulunmayan hiçbir şey haleflerine geçmemişti.
O zamanlar, insan olan Söz aramızda konaklamaktaydı. İnsan türünün kurtuluşu için Mesih kendini çoktan, tümden vermişti.

LEO MAGNUS († 461)