Tanrısal doğasından dolayı O, Peder’dedir.

“Söz insan oldu” (Yu. 1, 14). Kutsal Ekmek ile insan olan Söz’ü aldığımız tartışılmazdır. Bu yüzden, insan olup artık ondan ayrılmaz hale gelen bedenimizi aldığını ve bedenini bize veren kutsal gizemde, kendi bedeninin doğası ile tanrısal doğayı birleştirip, bizde doğası ile konakladığını düşünemez miyiz? Bu şekilde tümümüz tek bir şeyiz, çünkü Peder Mesih’tedir ve Mesih bizdedir.
O halde O, bedeni sayesinde bizdedir ve biz O’ndayız. Çünkü olduğumuz şey Tanrı’dadır.Beden ve kan birleşiminin kutsal gizi aracılığı ile ne derece O’nda olduğumuzu kendi bu şekilde beyan ediyor: Bu dünya beni artık görmeyecektir; siz ise beni göreceksiniz. Çünkü ben yaşıyorum ve siz yaşayacaksınız; çünkü ben Peder’deyim ve siz bendesiniz, ben de sizdeyim (bak. Yu. 14, 17-20).

Salt örneksemeli ya da iradeye bağlı birliği ima etmek isteseydi ne birliğin oluşundan ne de bir dereceden ve bir düzenden söz ederdi? O, tanrısal doğanın yüzünden Peder’dedir. Biz, bedende doğduğu için O’ndayız. Üstelik O, kutsal gizemlerin gizemsel faaliyeti ile bizdedir.
Açıklamamızı istediği inanç budur. Bu inanç sayesinde, Arabulucu’nun aracılığı ile kusursuz birlik oluşur. Biz Peder’den ayrılamaz olan Mesih’le birleşiğiz. Oysa Peder’de kalmakla birlikte bizle birleşik kalıyor. Nitekim Mesih Peder’dedir. Çünkü doğasına uygun olarak O’nun tarafından türetildi. Bu şekilde Peder ile birliğe ulaşıyoruz. Oysa bir bakıma, biz de doğamıza uygun olarak ve Mesih’in aracılığı ile Peder’deyiz. Çünkü Mesih insan doğamızı paylaşıyor. Bu doğal uygunluğumuzun nasıl anlaşılacağını kendi açıklıyor: “Bedenimi yiyip kanımı içen bende yaşar, ben de onda” (Yu. 6, 56). Hiç kimse O’nda olamaz, O’nun geleceği kimseden başka: Çünkü Rab salt bedenini alanın bedeninde kalır.

Bu kusursuz birliğin kutsal gizemini, “Yaşayan Peder beni gönderdiği ve ben Peder’in aracılığıyla yaşadığım gibi, bedenimi yiyen de benim aracılığımla yaşayacak” (Yu. 6, 57) demekle daha önce öğretmişti. O Peder’in sayesinde yaşıyor. Nasıl ki O, Peder’in saye-sinde yaşıyorsa, biz de insanlığının sayesinde yaşıyoruz.
Bu gizi anlayabilmek için benzeyişlere başvurmalıyız. Tanrısal yaşamımız Mesih’in insanlığı aracılığı ile, biz insanlarda varolması ile açıklanıyor. Bunun aracılığı ile, Peder’den aldığı yaşam ile yaşıyoruz.

HİLARİUS (POİTİER’Lİ) (315 -367)