Tanrı vaat ettiğini gerçekleştirecek güce de maliktir.

Tanrı vaat ettiği şeyler için bir zaman, vaat ettiklerini gerçekleştirmek için bir başka zaman saptadı.
Vaatler zamanı, Vaftizci Yahya’ya kadar süregelen Peygamberler çağı idi. Vaftizci Yahya’dan bu yana ve sonuna dek vaat edileni gerçekleştirmek zamanıdır.

Bizden bir şey alarak değil de bize nice büyük şeyler vaat ederek bize karşı borçlu konumu üstlenen Tanrı, sadıktır. Vaat etmek fazla bir şey ifade etmez. O yazılı olarak da taahüde girmek istedi, bizimle adeta bir vaat sözleşmesi yaptı. Böylece vaatlerini gerçekleştirmeye başladığı an, vaatlerini yerine getirme sırasını Kitap’tan izlememize imkan verilecekti. Bu nedenle birçok kez vurguladığımız gibi, peygamberlik çağı vaat edileni önceden bildirme çağıdır. O bize ebedi selameti, meleklerle birlikte sonsuz mutluluk yaşamını, yok olmayan mirası, ebedi şanı, çehresinin dinginliğini, gökyüzündeki mekanın kutsallığını ve ölülerin dirilişi ile ölüm korkusundan kurtuluşu vaat etti. Vaat ettiği budur, tüm coşkumuzun gaye edindiği hedef budur ve ona eriştiğimizde artık arayabileceğimiz, isteyebileceğimiz hiçbir şey kalmayacak. Ancak bu son hedefe hangi nizamla erişeceğimizi bize vaatleri ile ve verdiği haberlerle gösterdi.
Gerçekten de O, insanlara tanrısallığı, ölümlülere ölümsüzlüğü, günahkarlara affı, hor görülenlere yücelmeyi vaat etti.

Ancak, kardeşlerim, Tanrı’nın vaat ettikleri insanlara inanılmaz görünüyordu. Bu ölümlülükten, bu kokuşmuşluktan, bu horlanmadan, bu toz ve külden, Tanrı meleklerine eşit bir konuma gelmek inanılmaz gibiydi. Bu nedenle Tanrı inanmalarını sağlamak için, onlarla yazılı bir sözleşme yapmakla yetinmedi, imanlarına bir aracı görevlendirdi. Bu bir prens, bir melek veya baş melek değil, kendi tek Oğlu idi. Böylece bize, bizzat Oğlu aracılığı ile vaat ettiği sona götüren yolu gösterecek ve açacaktı.
Bize yol göstermek için Oğlu’nu vermek, Tanrı için yeterli değildi. O’nu bizim için yol yaptı. O’nun önderliğinde gideceğin bir yol, izleyeceğin bir yol.

Bu nedenle insanların arasına gelecek olan Tanrı Oğlu, insanla birleşti. Üstlendiği doğa ile insan olacak, ölecek, dirilecek, göklere çıkacak, Peder’in sağına oturacak, kavimler arasında vaat ettiğini gerçekleştirecek bir insan. Kavimler arasında vaat ettiklerini gerçekleştirdikten sonra da tekrar gelme ve isteğini talep etme, hiddetine sebep olanlarla merhametini kazananları birbirinden ayırma, kötülere cezalarını, iyilere mükafatlarını verme vaadini gerçekleştirecektir.

AUGUSTİNUS (354-430)