Bizler, sizlerle salt basit bir hizmetle değil yaşamımızı sunarak birleşmek istiyoruz.

Çok sevgili kardeşlerim, sizlerin, arzu ettiğim gibi, iyi olduğunuzu öğrendim. Bana gelince mektuplarınızı aldığımda, bana karşı beslediğiniz duyguları ve sevgiyi yazılarınızda okuduğumda, melek tarafından Daniel’e götürülen Habakkuk gibi kendimi aranızda hissettim sanki birden ve uzun bir mesafeden taşınmış gibi.Gözyaşlarım sevincime karışıyordu; ağlamam kuvvetli okuma arzumu engelliyordu.Birkaç gün boyunca bu aziz duyguları yaşamakla kendimi aranızda hissediyor, geçmiş yorgunluklarımı unutuyordum. Sanki her yerden, inancınızı, şefkatinizi, sevginizin ürünlerini bana yeniden yaşatan teselli edici anıların saldırısına uğramıştım. Bu denli canlı ve canlandırıcı anıların içinde, sanki birden, dediğim gibi kendimi aranızda bulmuş gibiydim.

Bunun içindir ki, ey kardeşlerim, inancınız için mutluluk duyuyor ve hepinize getirdiği kurtuluş için sevinçliyim. Sizin ürettiğiniz, yakında ve uzakta olanlara dağıttığınız meyvelerden haz duyuyorum. Gerçekten iyice budanmış ve, üretkenliği sayesinde, baltadan ve ateşten kurtulan bir ağaç gibisiniz. Bizler de, bir bakıma, sizlere salt basit bir hizmetle değil de kurtuluş için yaşamımızı sunmakla birleşmek istiyoruz.Bilin ki, bu mektubu güçlükle kaleme alabildik, nöbetçileri, en azından bir süre, bizden uzak tutması için Tanrı’ya sürekli olarak dua ederek. Diyakos’un bizle ilgili olarak sizlere bu mektubu getirmesini istiyorduk selamlarımızla. Gerçekten alçakgönüllü bir şeydir, oysa ki salt üzücü haberlerden daha iyidir.Bu fırsattan yararlanıp inancımızı dikkatle korunmanızı, dualarınızı ihmal etmemenizi ve daima bizi anımsamanızı içtenlikle öneriyorum, öyle ki Rab, tüm dünyada şimdi baskı altında bulunan Kilise’sine özgürlük vermeyi uygun görsün ve de, zulüm altında olan bizler de özgürlüğümüze kavuşup sizlerle sevinç duyabilelim.

Bu mektubumla sizlere gönderdiğim selamın hepiniz tarafından kabul edilmesi için bir kez daha, Tanrı’nın merhameti adına tümünüze yalvarıyorum, çünkü bu kez zorunlu olarak adetim olduğu gibi her birinize tek tek yazamadım. Bu mektubumla hepinize sesleniyorum, kardeşlerim ve aziz kızkardeşlerim, oğullarım ve kızlarım, her cins ve yaştaki inanç sahipleri, öyle ki bu basit selamımızla yetinip saygılarımızı Kilise’nin dışında olan fakat bizler için sevgi duyguları beslemeğe yanaşanlara da sunasınız.

EUSEBİUS (VERCELLİ’Lİ) († 370)