Keşke ben bedene, onu yaratanın verdiği kadar, şan verebilseydim.

Beden kurtulmazsa demek ki, ne Rab kanı ile bizleri kurtardı, ne Efkaristiya kasesi sayesinde kanı ile bütünleşiyor, ne de böldüğümüz ekmek sayesinde bedeni ile birleşiyoruz. Çünkü kan yalnızca damarlardan ve etten ve Tanrı Sözü’nün gerçekten vücut bulduğu insanın tüm tözünden gelir. Havari’sinin dediği gibi bizi kanı ile kurtardı: kanının aracılığıyla Mesih’te kurtuluşa ve suçlarımızın bağışına sahibiz.
Biz onun uzuvlarıyız, fakat onun emrimize koyduğu, dilediği şekilde güneşi doğurarak ve yağmuru yağdırarak, yaratılmış olan şeylerle beslenmekteyiz. Yaradılıştan gelen bu kadehin kendi kanı olduğunu beyan etti ve onunla kanımızı beslemektedir. Aynı şekilde yaradılıştan gelen bu ekmeğin, bedenlerimizi besleyen kendi bedeni olduğunu bir teminat olarak beyan etti.

Kasede karıştırılan şarap ve hazırlanan ekmek Tanrı’nın sözünü aldıktan sonra Komünyon, yani Mesih’in bedeni ve kanı olurlar. Bedenimizin tözü onlarla beslenir ve sağlamlaşır. Mademki Mesih İsa uzuvlarının bir kısmı olan bedenimizi kanı ve bedeni ile beslemektedir, nasıl olur ki bazıları, bedenin Tanrı’nın bağışını yani ebedi yaşamı alabilecek nitelikte olmadığını söylemekteler? Efeslilere yazdığı mektubunda bunu Havari söylemektedir: “Bedeninin, etinin ve kemiklerinin uzuvlarıyız” (bak. Ef. 5, 30), ve bunları tinsel ve görünmeyen bir insan için değil de – çünkü bir ruhun ne kemikleri ne de eti vardır (bak. Luk. 24, 39) – gerçek etten, sinir ve kemikten oluşan, Mesih’in kanı olan kase ile beslenen, Mesih’in bedeni olan ekmekle desteklenen gerçek bir insan için söylüyor.

Toprağa dikilen üzüm sapı zamanı gelince meyve verir; toprağa düşen buğday tanesi toprağın içinde çözülerek, her şeyi kapsayan Tanrı Ruh’unun sayesinde çoğalarak dirilir. Tüm bunlar insanın emrine konulmaktadır ve Tanrı’nın sözünü alarak Komünyon, yani Mesih’in bedeni ve kanı olur. Aynı şekilde, Komünyon’la beslenen bedenlerimiz, toprağa verildiğinde ve çürüdüklerinde vakti gelince dirilecekler. Çünkü Söz, Peder Allah’ın şanı için, onlara dirilişi veriyor. Bu ölümlü bedeni ölümsüzükle çevreler ve bozulan bedene bozulmazlığı karşılıksız bağışlar. Bu şekilde Tanrı’nın gücü insanların güçsüzlüğünde tümü ile belirlenir.

İRENEUS (100-165)