İMAN ŞEHİTLERİ İLE İLGİLİ TUTANAKLAR

II. Vatikan Konsiline kadar, ayin sırasında rahip, Bakire Meryem’in ve Havarilerin adlarını andıktan sonra, bazı iman şehitlerini de anmakta idi. Bunlar, hıristiyan cemaatince çok iyi tanınan, Mesih’in dinine kanları ile tanıklık etmiş kimselerdi. Böylece Kilise, daha başlangıçtan itibaren, iman şehitlerini yüceltmiş, onlara saygı göstermiştir. “İman şehidi” (grekçe: martyr) sözcüğü acı çekmek ve ölmek suretiyle imanına tanıklık eden kimse anlamına  gelmekte idi. Markos Aurelius’un yaptırdığı işkenceler sırasında ölen azize Perpetua ve Feliçitas hakkında “Mesih’in acılara meydan okumuş iman tanıklarıdır” denilmiştir. Konstantinus’tan önce hemen hemen bütün imparatorlar, Hıristiyanlara zulüm yapılmasını emreden kararnameler yayınlamışlardır. İman şehitlerinin sayısı çok yüksektir; çeşitli mezalim dönemlerinde öldürülen şehitlerin sayısının on milyonu bulduğu düşünülmektedir.

İmparatorun memurları tarafından kendilerine işkence yapılan Hıristiyanlar ile ilgili  belgeler titizlikle muhafaza  edilip elden ele iletilmekte ve bunların  içeriği, müminlere cesaret vermek ve onları eğitmek maksadı ile, ağızdan ağıza anlatılmakta idi.
Sözü edilen belgelere iman şehitleri ile ilgili tutanaklar (Acta martyrum) adı verilmekte idi.