Kilise’de yapılan evliliğin getirdiği mutluluğu nasıl tanımlayabiliriz?
Kilise’de yapılan evliliğin getirdiği mutluluğu nasıl tanımlayabiliriz?
Çünkü bu evlilik Efkaristiya ile güçlendirilmiş ve Kuvvetlendirme ile mühürlenmiştir; melekler bu olayda hazır bulunmakta ve göklerdeki Pederimiz tanrısal lütfu armağan etmektedir.
İki inanmış kişi ne güzel bir çift oluşturuyor; onlar aynı umudu paylaşıyorlar; aynı ülküyü, aynı yaşam biçimini, aynı hizmet ruhunu paylaşıyorlar; her ikisi kardeştir, her ikisi Rabbin hizmetindedir; onların gerek bedeninde gerekse ruhunda herhangi bir ayrılık yoktur. Gerçekten onlar, tek bir beden olan iki kişidir.
Onlar tek bir beden olduklarına göre, aynı zamanda tek bir ruhturlar: beraber dua ederler, beraber yorulurlar, beraber tövbe edip ce-zalarını çekerler; birbirlerine bilgi verirler ve birbirlerini yüreklendirirler; sıra ile birbirlerine destek olurlar. Birlikte kutsal cemaatte hazır bulunurlar ve birlikte Efkaristiya ayinine katılırlar. Gerek acıda gerekse sevinçte onlar uyum içindedirler. Her ikisi birbirine karşı gizlisiz, kapaksızdır; onlar birbirlerinden kaçmazlar ve birbirlerine yük olmazlar.
Hastaları seve seve ziyaret ederler, gereksinmesi olanlara seve seve
yardım ederler. Onlar, armağanlarında cömerttirler, içtenlikle ellerinden geldiğince çabalarlar, günlük görevlerini ciddiyetle yerine getirirler; bundan öte, Rabbi ululamak söz konusu olduğu zaman, asla susmazlar.
Her şeyi gören ve işiten Mesih İsa seviniyor ve gönül rahatlığı veriyor. İkisi neredeyse, Mesih, İsa da oradadır; ve O’nun bulunduğu yerde, şeytana yer yoktur.
İki inanmış kişi ne güzel bir çift oluşturuyor; onlar aynı umudu paylaşıyorlar; aynı ülküyü, aynı yaşam biçimini, aynı hizmet ruhunu paylaşıyorlar; her ikisi kardeştir, her ikisi Rabbin hizmetindedir; onların gerek bedeninde gerekse ruhunda herhangi bir ayrılık yoktur. Gerçekten onlar, tek bir beden olan iki kişidir.
Onlar tek bir beden olduklarına göre, aynı zamanda tek bir ruhturlar: beraber dua ederler, beraber yorulurlar, beraber tövbe edip ce-zalarını çekerler; birbirlerine bilgi verirler ve birbirlerini yüreklendirirler; sıra ile birbirlerine destek olurlar. Birlikte kutsal cemaatte hazır bulunurlar ve birlikte Efkaristiya ayinine katılırlar. Gerek acıda gerekse sevinçte onlar uyum içindedirler. Her ikisi birbirine karşı gizlisiz, kapaksızdır; onlar birbirlerinden kaçmazlar ve birbirlerine yük olmazlar.
Hastaları seve seve ziyaret ederler, gereksinmesi olanlara seve seve
yardım ederler. Onlar, armağanlarında cömerttirler, içtenlikle ellerinden geldiğince çabalarlar, günlük görevlerini ciddiyetle yerine getirirler; bundan öte, Rabbi ululamak söz konusu olduğu zaman, asla susmazlar.
Her şeyi gören ve işiten Mesih İsa seviniyor ve gönül rahatlığı veriyor. İkisi neredeyse, Mesih, İsa da oradadır; ve O’nun bulunduğu yerde, şeytana yer yoktur.
TERTULLİANUS († 220)