Mesih kanı ile bizi kurtarmakla yetinmedi, borcumuzu da bizler için ödemek istedi.

Çok sevgili kardeşlerim, “Göklerdeki Pederimiz”in Tanrı’nın bize öğretmiş olduğu dua olmasına neden bu şaşkınlık? Öğretisi ile her duamızı bu kurtuluş sözlerinde özetledi. Bu olay peygamber Yeşaya’nın aracılığı ile önceden, Kutsal Ruh ile dolup taşarken Tanrı’nın yüceliğinden ve merhametinden ve de her şeyi kapsayan, kurtuluşta her şeyi özetleyen sözden bahsettiği zaman, belirtilmişti. Peygamber, Tanrı’nın tüm dünyaya, küçük ama dolgun tümcelerle sesleneceğini de doğrulamıştı. Gerçekten, Tanrı’nın Sözü yani Rabbimiz İsa Mesih tüm insanlara geldiğinde ve bilgili olanlarla cahil olanları bir araya getirdiğinde, her cins ve yaşa kurtuluş kurallarını açıkladığında bu kurallarından yüce bir özet çıkarttı; öyle ki öğrencilerinin belleği göksel öğreti ile yorulmayıp basit inanca gerekli olanı hemen öğrensin. Böylece sonsuz yaşamın ne olduğunu öğretirken, yaşamın gizini yüce ve tanrısal bir kısaltmada kapsadı “Sonsuz yaşam, tek gerçek Tanrı olan seni ve gönderdiğin İsa Mesih’i tanımalarıdır” (Yu. 17, 3) diyerek. Aynı şekilde, yasanın tümünden başlıca ve temel kuralları ayırmak istediğinden, “Dinle, ey İsrail! Tanrımız olan Rab tek Rabdir” ve devamında “Tanrın olan Rabbi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün aklınla ve bütün gücünle sev. Birinci kural budur, ikincisi de buna benzerdir: Komşunu kendin gibi sev! Bu iki kural tüm yasayı ve Peygamberleri kapsamaktalar” (Mar. 12, 29-31). Ve yeniden: “İnsanların size nasıl davranmalarını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın. Yasa ve Peygamberler gerçekten budur” (Mat. 7, 12).

Tanrı bize salt sözlerle değil de yaptıklarımızla dua etmeyi öğretmiştir; kendi de sık sık dua ederek, yalvararak ve tanıklığının örneği ile neler yapmamız gerektiğini göstererek. Yazıldığı gibi: “Kendisi ıssız yerlere çekildi ve dua etti (bk. Luk. 5, 16); ve yeniden: Dua etmek için dağa çıktı ve geceyi Tanrı’ya dua ederek geçirdi (bk. Luk. 6, 12).
Muhakkak ki Rab kendi için dua edip aracı olmuyordu – suçsuz olan biri kendi için ne isteyebilir? – günahlarımız için bunu yapıyordu. Petrus’a seslendiğinde kendi bunu beyan ediyor: “Şeytan sizleri buğday gibi kalburdan geçirmek için izin almıştır. Ama ben, imanını yitirmeyesin diye senin için dua ettim” (Luk. 22, 31-32). Bundan sonra herkes için Baba’ya yalvarıyor ve şöyle diyor: “Yalnız onlar için değil, onların sözü ile bana iman edenler için de istekte bulunuyorum, hepsi bir olsunlar. Baba senin bende olduğun ve benim sende olduğum gibi, onlar da bizde olsunlar” (Yu. 17, 20-21).

Kurtuluşumuz için Tanrı’nın iyiliği yüce oldu, yüce oldu merhameti! Bizi kanı ile kurtarmakla yetinmedi, bizim için dua etmek de istedi. Dua ettiğinde arzusunun ne olduğunu gördün: nasıl ki Baba ve Oğul bir tek iseler, bizler de aynı birlikte kalalım.

KİPRİANUS (200-258)