Tanrısal doğaya katıldığından, geçmişin günahlarına dönme.

Sevgili kardeşlerim, neşelenin, Kurtarıcımız bugün doğmuştur! Yaşamın, ölüm korkusunu yıkan ve sonsuz vaatlerin sözünü veren bir yaşamın doğduğu günde üzüntüye yer yoktur. Bu mutluluktan hiç kimse ayrı tutulmamıştır. Neşenin nedeni herkes içindir. Çünkü günahın ve ölümün galibi olan Rabbimiz, hiç kimseyi suçtan arınmış bulamadığından, herkesin kurtuluşu için gelmiştir. Aziz olan coşsun, çünkü ödül yaklaşıyor; neşelensin günahkar, çünkü ona af sunuluyor; yüreklensin putperest olan, çünkü yaşama çağrıldı.

Nitekim Tanrı’nın Oğlu, erişilmez tanrısal niyetin saptadığı zaman dolgunluğuna varıldığında, insan doğasını Yaratıcısı ile barıştırmak istediğinde, o doğayı kendi edindi ki, ölüm getiricisi şeytan, eskiden köle durumuna soktuğu o aynı doğa tarafından yenilmiş olsun. Böylece, Rab doğduğunda, melekler coşku içinde: “En yücelerde Tanrı’ya yücelik olsun, yeryüzünde O’nun hoşnut kaldığı insanlara esenlik olsun” diye terennüm ederler (Luk. 2, 14). Göksel Kudüs’ün dünyanın tüm milletleri ile oluştuğunu görüyorlar. Meleklerin yüceliklerinde bu denli sevinç duydukları tanrısal sevginin benzeri olmayan yapıtı ile yoksul insanlık nasıl da neşelenmesin!
Ey sevgili kardeşlerim, Kutsal Ruh’taki Oğlu’nun aracılığı ile Peder Allah’a şükredelim. Çünkü bize karşı sevgisinin sonsuz merhametinde, bize acıdı ve “suçlarımızdan ötürü ölü olduğumuz halde, bizi Mesih’le birlikte yaşama kavuşturdu” (Ef. 2, 5); öyle ki onda yeni bir yaratık, ellerinin yeni bir yapıtı olabilelim.

O halde “eski yaradılışı” (Ef. 4, 22) üzerimizden atalım ve Mesih’in kuşağına ait olduğumuzdan bedenin uğraşılarından vazgeçelim. Ey Hıristiyan, saygınlığını bil ve tanrısal doğaya katıldığından uygunsuz bir davranışla eskinin iğrençliklerine geri dönme. Baş’ın kim olduğunu ve hangi bedenin uzvu olduğunu anımsa. Karanlıkların iktidarından koparılıp, Tanrı Krallığının ışığına nakledildiğini anımsa. Vaftizin kutsal gizi ile Kutsal Ruh’un tapınağı oldun! Bu denli ünlü bir konuğu suçlanılacak bir davranışla kaçırma ve şeytanın köleliğine yeniden baş eğme. Fidyen için ödenilen ücretin Mesih’in kanı olduğunu anımsa.

LEO MAGNUS († 461)