Meryem Ana ölümün karanlığında bulunanlara ışık sağlar.

Yeryüzünde zor günlerinde sana boş yere yalvardığını anımsayan tek bir insan varsa, senin merhametinden artık söz edilmesin, ey mutlu Bakire. Kulların olan bizler seni diğer erdemlerin için kutluyoruz. Kendimizi ise merhametinden ötürü kutluyoruz.
Bakireliğini övüyoruz; alçakgönüllüğüne hayranlık duyuyoruz. Ancak biz biçareler için merhametin daha tatlı, daha değerli; onu özellikle duamızda hep anımsıyoruz.

Dünyanın yenilenmesini, kurtuluşunu senin merhametine borçluyuz. Melek, “Korkma, Meryem! Tanrı nazarında lütuf gördün” dediği an (Luk. 1, 30), Meryem’in merhameti kuşkusuz tüm insanlığı kucaklamıştı. Onun beklediği lütuf bu idi.Merhametinin enini, boyunu, yüksekliğini, derinliğini kim ölçebilecek, ey kutsanmış Bakire! Bu merhametinin uzunluğu sana yalvaranların son demine kadar ulaşır. Eni kubbenin tüm sathını örter ve yeryüzünü kaplar. Yüksekliği göksel ülkenin yenilenmesine katkıda bulunur. Derinliği ise ölümün karanlığı ve gölgesinde kalanların kurtuluşunu sağlar. Çünkü senin sayende gökler dolar, cehennem boşalır. Göksel Kudüs’ün harabeleri ihya olur. Yaşamlarını yitiren biçareler yeniden hayata kavuşur.Böylece herşeye kadir merhametin acımada olduğu kadar yardımda da gücünü gösterir.

O halde, susamış ruhumuz bu kaynağa koşsun, güçsüzlüğümüz bu merhamet hazinesine koşsun. İşte görüyorsun, Kutsal Bakire, dileklerimiz hep sana refakat etti ve uzaktan da olsa, sen Oğlu’na doğru yükselirken seni izledi. Tanrı katında bulduğun lütfu, bundan böyle merhametin dünyaya göstersin. Aziz duaların günahkarlara bağışlanmayı, hastalara sağlığı, güçsüzlere yürekliliği, üzgünlere avuntuyu, tehlikede olanlara yardım ve kurtuluşu sağlasın. Bu kutsal bayram gününde senin tatlı adını anan küçük kulların bize de, Oğlu’nun lütuflarını niyaz eyle, ey İyilik Kraliçesi! Çünkü O, herşeyin üstünde ebediyen kutsanan Tanrı’dır. Amin.

BERNARDUS (1090-1153)