Kusursuzluk, bizim değil de Tanrı’nın istediği haçı taşımaktır.

Mesih’in azabını düşünmek soylu ve aziz bir uğraştır; Tanrı ile kutsal birleşmeye varmanın çaresi budur. Bu çok aziz okulda gerçek bilgelik öğrenilir; azizler burada öğrendiler. Tatlı İsa’mızın haçı yüreğinizde daha derin kökler saldığında, ölmek değil, acı çekmek veya acı çekmek ya da ölmek veya daha iyisi acı çekmemek ve ölmemek, fakat tanrısal iradeye göre tümden değişime uğramak diye şarkı söyleyeceksiniz.

Sevgi birleştirici bir eylemdir ve sevilen İyiliğin acılarını sahiplenir. Kemiklerin iliklerine kadar giren bu tür bir ateş seveni sevilene dönüştürür ve sevgi ile acıyı, acı ile sevgiyi öylesine yüce bir şekilde birleştirir ki sevgiyi ve acıyı sevgiden ayırabilmek olanaksız olur. Seven ruh acısında mutlu olur ve acı sevgisinde bayram eder. Erdemleri uygulamakta sadık olun ve özellikle tatlı ve sabırlı İsa’yı izleyin, çünkü arı sevginin zirvesi budur. Öyle davranın ki, gerek içte gerekse dışta herkes çok tatlı, sakin, sabırlı çarmıha gerilen İsa’nın imgesini taşıdığınızı görsün. İçten yaşayan Tanrı’nın Oğlu ile birleşik olan dışta da imgesini taşır, kahraman erdemlerin sürekli bir uğraşısı ve özellikle erdemli acılarla ne içten ne de dıştan şikayet eder. Böylece tümünüz çarmıha gerilmiş İsa’da gizlenin ve sevgi ile her şeyde, istediği gibi değişmenizden başka bir şey dilemeyin.

Bu şekilde, haça çekilenin gerçek sevgilileri olduğunuzda, iç tapınağınızda her an, hiçbir yaratığa dayanmaksızın, sessiz bir uğraşı içinde bayramını kutlayacaksınız. Ve bayramlar neşe içinde kutlandığından, çarmıha gerilene tapanların haç bayramı uğraş içinde, neşeli ve huzurlu bir yüzle kutlanır. Öyle ki bu bayram yaratıklar için gizli olup salt yüce iyiliğe açıklansın. Bu bayramda her zaman görkemli bir sofra kurulur. Çünkü çarmıha gerilen Sevgilimizin örneğini izleyerek, tanrısal irade ile beslenilir.

PAVLUS (DE LA KRUZ) (1694-1775)