Nasıra’daki ev: Burada her şeyin bir sesi, her şeyin bir anlamı var.

Nasıra’daki ev İsa’nın yaşamının anlamaya öğrenildiği okuldur, yani İncil’in okuludur. Burada dikkat etmeyi, dinlemeyi, derin düşünmeyi, bu denli basit, alçakgönüllü ve güzel olan Tanrı Oğlu’nun bu belirlemesinin derin ve gizemli anlamını öğreniyoruz. Belki de sanki farkına varmadan, izlemeyi öğreniyoruz. Burada, Mesih’in kim olduğunu anlamamızı sağlayacak yöntemi öğreniyoruz. Burada aramızda geçirdiği günlerin çevresini incelemek gereksinimini yani yerler, zamanlar, adetler, konuşma şekli, kutsal törenler, kısacası İsa’nın kendini dünyada belirtmek için kullandığı her şeyi keşfediyoruz. Burada her şeyin bir sesi, her şeyin bir anlamı var. Burada, bu okulda İncil’in öğretisini izleyip Mesih’in öğrencileri olmayı istediğimiz taktirde, tinsel bir disipline uymamızın nedenini anlıyoruz.

Ah, nasıl da çocukluğumuza dönüp Nasıra’nın bu alçakgönüllü ve yüce okuluna katılmak isterdik! Nasıl bir heyecanla Meryem’in yanında yaşamın gerçek bilimini ve Tanrısal gerçeklerin üstün bilgeliğini yeniden öğrenmeyi arzu ederdik! Oysa ki biz geçiciyiz ve bu evde İncil’in anlayışına hiçbir zaman ulaşamayan bilgimizi sürdürme arzusundan vazgeçmek zorundayız. Yine de Nasıra’daki evden bazı kısa önerileri sanki gizlice almadan önce bu yeri terkedecek değiliz. İlk önce bize sessizliği öğretiyor. Ah, keşke içimizde ruhun takdir edilecek ve kaçınılmaz ortamı olan sessizliğin takdiri yeniden doğabilseydi: oysa ki dönemimizin aşırı ve gürültülü yaşamında bunca patırtı, bunca gürültü ve haykıran sesler başımızı döndürüyor. Ey, Nasıra’nın sessizliği, iyi düşüncelerimizde sağlam, iç yaşamımızda dikkatli olmayı, Tanrı’nın gizli emellerini ve gerçek öğretmenlerin öğütlerini duymaya hazır olmayı öğret. Hazırlık çalışmalarının öğretimin, derin düşüncenin, yaşamın içliliğinin, Tanrı’nın salt iyilik içinde gördüğü duanın ne denli önemli ve gerekli olduklarını bize öğret.

Burada aile yaşamını anlıyoruz. Nasıra ailesinin ne olduğunu, sevgi birliğinin, ciddi ve basit güzelliğinin, kutsal ve bozulmaz kimliğinin ne olduğunu bize anımsatsın; aile içindeki eğitimin ne denli tatlı ve benzersiz olduğunu bize göstersin, toplumsal düzendeki doğal işlevini öğretsin. Sonunda çalışmanın dersini de alıyoruz. Ey, Nasıra konutu, marangoz Oğlu’nun evi! Burada insan çabasının, hiç kuşkusuz sert ama kurtarıcı yasasını özellikle öğrenmek istiyoruz. Burada herkes tarafından anlaşılması için, çalışmanın saygınlığını soylulaştırmak istiyoruz; bu damın altında çalışmanın tek başına bir sonuç olmadığını, özgürlüğünü ve yüceliğini salt iktisadi değer diye adlandırılan özelliğinden değil de, onu soylu amacına yöneltenden de aldığını anımsatmak istiyoruz. Burada, sonuçta, tüm dünyanın emekçilerini selamlamak ve onlara yüce örneklerini, Tanrısal kardeşlerini, onları ilgilendiren tüm doğru davaların peygamberini, yani Rabbimiz Mesih’i göstermek istiyoruz.

PAVLUS (VI. PAPA) (1897-1978)