Sözler berrak ve aldatmacadan yoksun.

Ermiş Kety’li Yuhanna’nın öğretileri ve azizlikleri ile dikkati çeken, öğretmekle yetinmeyip, öğrettiklerini gerçekleştiren ve inancın geleneklerini düşmanlara karşı savunan ender sayılı insanların arasına katılmayı hakettiğini hiç kimse tartışamaz. Nitekim, Krakof üniversitesinde arı bir kaynaktan edindiği bir bilimi öğretti; oysa ki o dönemlerde ve pek uzak olmayan başka ülkelerde sapmalar ve bölücülükler sızmaktaydı. Bundan başka, vaaz ile halka daha aziz bir yaşam şeklini önermeye uğraştı ve bunu kendi de alçakgönüllülükle, iffetle, merhametle, bedensel cezalarla ve dürüst bir rahibin ve yorulmaz bir işçinin erdemleri ile kanıtladı.

Böylece o akademinin öğretim kadrosuna saygınlık ve ün kazandırmakla yetinmedi. Benzer bir görevi yürütecek olanlara yararlı bir örnek verdi; öyle ki öğretmen görevlerini bağlılıkla yerine getirsinler ve her şekil ve çare ile diğer bilimlerin arasında salt Tan-rı’yı yüceltmek ve övmek için azizlik bilimini de öğretmeyi çabalasınlar. Tanrı’nın işlerine gösterdiği saygılı eksiksizlik alçakgönüllülükle birleşiyordu; öyle ki, bilimde rahatlıkla herkesi aşmasına karşın kendini daha aşağı görür başkalarına tercih etmezdi. Aksine, sayılmamayı ve herkes tarafından hor görülmeği arzu ediyor, onu suçlayanları, saymayanları sevinçle karşılıyordu.

Alçakgönüllülüğüne, bir çocuğa uygun ender bir saflık ekleniyordu. Bunun içindir ki, davranışları ve sözleri berrak ve aldatmacadan yoksundu; yüreğinde gizlediği şeyler sözlerine de beliriyordu. Şayet, istemeyerek, gerçek uğruna sözleri ile birine hakaret ettiğinden kuşkulandığında, sunağa yanaşmadan önce dua eder, kendi değil başkalarının yanlışı için af dilerdi. Gündüz ise, görevlerini yerine getirdikten sonra, hemen kiliseye gider, orada Kutsal Ekmek’te görülen Mesih’in karşısında saatlerce dua eder, seyretmeye dalardı. Daima ve yalnızca Tanrı vardı yüreğinde, Tanrı vardı dudaklarında.

KLEMENS (XIII. PAPA) (1693-1769)