12. DOĞU BABALARI C
AFRAAT (SÜRYANİ) († 385)
Kalplerinde yeni bir ruh koyacağım.
Tanrı’nın Sözü bitmez tükenmez bir pınardır.
Tanrısal sevgi, kalplerimizden ölümün gücünü kaldırsın.
DİDİMOS (İSKENDERİYE’Lİ) (yaklaşık olarak 313-398)
Allah’ın hoş gördüğü işleri yapmaya yöneldiğimizde, her gün Kutsal Ruh’ta vaftiz edilmekteyiz.
Biliyoruz ki, Tanrı’yı sevenler için her şey, iyiliğin işbirliğine yarar.
PROKLOS (İSTANBUL’LU) (390-466)
O zamanlarda tufanın suları insan ırkını yoketti; şimdi ise vaftiz suyu ölüleri diriltiyor.
Bakireden doğarak insanın dostu insan oldu.
TEODORETUS (KİROS’LU) (393-466)
Onları sadakatsizlik illetinden kurtaracağım…
Biz onun yaraları sayesinde iyileşmiş bulunuyoruz.
O büyümeli, bense küçülmeliyim.
Ruh’u söndürmeyin, Ruh’u üzmeyin.
Gelin, ekmeği benimle birlikte yiyin, size sunduğum şarabı için!
MAXİMUS (İMAN ŞAHİDİ) (580-662)
Ne mutlu o insana ki, hiç ayırt etmeksizin, herhangi başka bir insanı sevebilir.
Tanrı’nın Sözü, herkes için daima kavranılmaz kalıyor.
Günahkarının içtenlikli tövbe ederek inanca dönmeleri Tanrı için hoştur.
Sözün adımlarım için kandil ve yoluma ışıktır.
DOROTEUS (GAZA’LI) (VI. Yüzyıl)
Başkasını yargılamayın, siz de yargılanmayacaksınız.
Hakaretlerin anısı öfke birikintisi ruha saplanan çividir…
ANASTASİUS (ANTAKYA’LI) († 599)
Paskalya’da içtenliğin ve gerçeğin orucunda O’nunla beslenelim.
Herkes Mesih’te yeniden yaşayacaktır.
SOFRONİOS (KUDÜS’LÜ) (550-638)
Karanlıktan ışık parlayacak.
Baba’nın kutsaması Meryem’in aracılığı ile insanların üzerine parladı.
Tanrı ile birlikte olmaktan, O’na uymaktan daha kutsal bir şey olabilir mi?
Azap yolunda acele edenle birlikte biz de koşalım.
Mesih’te yaşamak, gelişinin mutlu bekleyişi içinde yaşamaktır.
Hiçbir kurban gerçek yüksek kahinin, çarmıhın sunağında kutladığı kurbandan daha kutsal olmadı.
Mesih’i evrene salt doğu kapısı alacak ve salt O kurtuluşumuzu getirecek.
Kucağınızın meyvesi ile tanınmışsınız.
“Rabbimiz İsa Mesih’in çarmıhından başka bir şeyle asla övünmem”.